-
1 mieć coś na swoje rozkazy
име́ть что́-л. в своём распоряже́нии -
2 rozkaz
сущ.• веление• воспитание• доверенность• заказ• заповедь• инструктаж• инструкция• команда• командование• мандат• начальствование• образование• обучение• объединение• орден• ордер• памятка• повеление• полномочие• порядок• последовательность• правило• предписание• приказ• приказание• просвещение• распоряжение• учёба* * *1) приказ2) wojsk. rozkaz! воен. есть!, слушаюсь!opowiadanie, opowieść рассказ* * *♂, Р. \rozkazu приказ;wydać \rozkaz отдать приказ; padł \rozkaz был отдан приказ; \rozkaz na piśmie письменный приказ;
● mieć coś na swoje \rozkazу иметь что-л. в своём распоряжении;mieć kogoś pod swoimi \rozkazami командовать кем-л.; rozkaz! воен. есть!* * *м, P rozkazuприка́зwydać rozkaz — отда́ть прика́з
padł rozkaz — был о́тдан прика́з
- mieć kogoś pod swoimi rozkazamirozkaz na piśmie — пи́сьменный прика́з
- rozkaz!
См. также в других словарях:
oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… … Słownik języka polskiego
święty — świętytszy, święci 1. «o Bogu, bóstwach: będący przedmiotem najwyższej oceny religijnej i czci z tym związanej; o osobach: ogłoszony po śmierci uroczyście przez Kościół jako zbawiony i mogący być przedmiotem kultu; kanonizowany (skrót: św.)»… … Słownik języka polskiego
